මූදු පුත්තු නව නිෂ්පාදනය ඔස්සේ එහි ඉතිහාසයට ගමන් කිරීම

 ( නව නිෂ්පාදනය - දීප්ති සාගරිකා ගලපත්ති )

ගුණසේන ගලප්පත්ති ගේ මූදු පුත්තු අප සිත් හි රැඳී පවතින්නේ "මුහුද පතුල යට ඉඳලා..." ගීතය හේතුවෙනි.  මා සතු සං‍යුක්ත තැටියක එම ගීතය ඇතුලත් වන අතර, එහි ගායනය මැණිකේ අත්තනායක ගේ යැයි මම සිතමි. මෑතක් වන තුරු එය ප්‍රදර්ශනය නොවන නාට්‍යයක් ලෙස සැලකුණ හෙයින්, ඒ ගීතය රසවිඳ ඉන් සෑහුනේ, එම ගීතයේ කියවෙන "සුල මුල" ගැන හෝ අවදානයක් නොකොටය. එහෙත්, කෙනෙකුන් වෙරළෙන් කිරිකවඩි ගෙනෙන්නේත්, තවත් අයෙක් කඩෙන් පාට පබළු ගෙනෙන්නේත් ඇයිදැයි යන කතා වස්තුව ඔස්සේ ප්‍රකට වේ. ඒ, පසුගිය දිනෙක දුටු පෝස්ටරයක් හේතුවෙන් අද දින, බිරිඳ ද සමඟ බොරැල්ලේ පුංචි තියටර් හි දි නාට්‍ය නැරඹීම හේතුවෙනි. 

මෙම නාට්‍යය 60, 70, 80 හෝ 90 දශකයේ නිෂ්පාදනයන් හා සැසදීමකට මට නොහැක්කේ, මා ඒ පෙර නිෂ්පාදනයන් දැක නැති නිසා ය. කෙසේ වෙතත්, සංගීතය,  භාව ප්‍රකාශනය සහ නාට්‍ය පසුබිම්  ආදිය අතින් නාට්‍යය අප රස වින්දනය පෝෂනයට දායක විය ( දෙබස් පුහුණුව තව දුරටත් සිදු විය යුතුය).  නාට්‍යයේ සැලකිය යුතු කොටසක් සංගීතානුසාරයෙන් ගොඩනැගී තිබීමත්, එම කොටස් ගායක මඩුල්ල අතින් සාර්ථකව සිදු කිරීමත් නාට්‍යයේ රසවත් බවට හේතු වූ බව සිතමි. මූදු පතුල යට ඉඳලා ගීතය, මා මෙතෙක් අසා තිබූ ආකාරයට වඩා වෙනස් සංගීතයකින් සහ හඬකින් අසුණු බව සැබවී. මුල් නිෂ්පාදනයෙන් දෙබස් කිසිවක් වෙනස් නොවී ඇතැයි සිතිය හැක - ( මාළු වෙන්දේසියේ දි තේගිරිස් ට ලැබෙන්නේ තම මාළු විකිණීමෙන් රුපියල් දෙකක මුදල, කේන්දර කෙරෙහි ඇති දැඩි විශ්වාසය සහ බාරහාර කෙරෙහි ඇති විශ්වාසය මෙම නාට්‍ය පිටපත, ගලප්පත්ති එය නිෂ්පාදනය කල යුගයට ම ඇද බැඳ තබනා බවකි, මට හැඟෙන්නේ. )

තේගිරිස් : කාරණාකාරණා සොයද්දි මතු වූයේ, තේගිරිස් ගේ චරිතය මුලින් ම රඟපා ඇත්තේ සිරිල් වික්‍රමගේ බවත්, ඔහු ව ගලප්පත්ති විසින් තෝරා ගන්නේ ලද්දේ අප විදුහල හැටේ දශකයේ නිෂ්පාදනය කල නාට්‍යයක, වික්‍රමගේ රඟපානවා දැකීමෙන් බවත් ය. ( හැට හැත්තෑව දශක වල වෙස්ලි විද්‍යාලය සිංහල කලාවට යම් සේවයක් ඉටු කොට ඇත්තා සේය. හැත්තෑව දශකයේ කමල් අද්දරාරච්චි සිසුවෙකු ලෙස නාට්‍ය ලෝකයට ඇතුළු වෙද්දි, ගාමිණි සමරකෝන් ආචාර්‍ය මණ්ඩලයේ සිටියේ ය.)  මූදු පුත්තු වික්‍රමගේ ට තම කලා දිවියේ කඩ ඉමක් වූ බවත්, පසු ව මූදු පුත්තු මුල් කරගෙන, ප්‍රවීණයන් රැසකගේ ( ඩී.බී. නිහාල්සිංහ, සිරි ගුණසිංහ, වසන්ත ඔබේසේකර,   තිස්‌ස ලියනසූරිය, මහගම සේකර සහ සෝමදාස ඇල්විටිගල )  සබඳතාවෙන් නිෂ්පාදනය වූ සැඩසුළං වලට ද සිරිලි වික්‍රමගේ දායකත්වය ලබා දුන් බවත් මා දැනගත්තේ ඔහු 2013 දී දිවයින පත්‍රය ට ලබා දුන් සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් ඔස්සේය.



දීප්ති ගලපත්ති මහත්මිය සරසවිය පත්තරය හා සාකච්ඡාවක් ලබා දෙමින් පවසන්නේ;

විශේෂයෙන්ම ස්ටැන්ස්ලවුස්කිගේ රංග රීතිය ලංකාවට හඳුන්වලා දුන්නා. එහිදී සිද්ධ වෙන්නේ නළුවා චරිතයට බැහැලා රඟපාන එකයි. උඩින් හෝ මතුපිට රඟපෑමක් නෙවෙයි කරන්නේ. ඒ ඔස්සේ මුලින්ම ‘මූදුපුත්තු’ නාට්‍යයයි තාත්තා ලංකාවේ ප්‍රේක්ෂකයන්ට හඳුන්වා දෙන්නේ. ඔහු එහි රඟපාන සෝමලතා සුබසිංහ, සිරිල් වික්‍රමගේ, නෙල්සන් කරුණාගම, සමන් බොකලවල, ලයනල් හේමසිරි, නිමල් විජේසිරි, සෝමසිරි බැද්දේගම කියන අයට මේ සියලු ක්‍රමවේද උගන්වලයි නාට්‍යයට සහභාගි කර ගත්තේ. තාත්තා ඒ ඉගැන්වුව විදිය ඔවුන් අදත් පවසනවා.’

ඔහු මෙම රංග නීතීන් ඉගෙනගන්නේ ෆුල්බ්‍රයිට් ශිෂ්‍යත්වයක් දිනා යේල් විශ්වවිද්‍යාලයට ගොස් කල හැදෑරීම් හේතුවෙනි. 

ඇය තව දුරටත් පවසා සිටින්නේ, නාට්‍යය පෝෂණය කල චරිත හමුවූයේ ගලප්පත්ති විසූ මුහුදුබඩ ගම් පියසෙන් ආදියෙන් ම වුවත්, කතාවට මූලාශ්‍රය ගර්ෂියා ලෝකාගේ,  යෙර්මා නාට්‍යයෙන් ඔහු උකහා ගත් බවත් ය.

පෙර කීවාක් මෙන්, මෙම නව නිෂ්පාදනය පෙර නිෂ්පාදනයන් හා සැසඳීමට මට නොහැකිය. එහෙත්, මීට වසර 50 ට පමණ පෙර මුලින් ප්‍රදර්ශනය වූ නාට්‍යයක් නැවත නව නිෂ්පාදනයක් හේතුවෙන් නැරඹීමට අවකාශය ලැබීම ගැන මා සතුටු වෙමි.