අනුරසිරි හෙට්ටිගේ ලේඛකයා ස්වර්ණ පුස්තක අවසන් වටයට දෙවෙනි වරට අවතීර්ණ වන්නේ, බැඳමාරිය කෘතිය සමඟය. ලේඛක තෙමේ,හඳුනා ගත හැකි පැති, විෂය සතරක් එක්කාසු කරගනිමින්, ඒවා අන්‍යොන්‍ය වශයෙන් සම්බන්ධ කරගනිමින් සාර්ථක නවකථාවක් නිර්මාණය කොට ඇත.
ඒ විෂයන් මෙසේය:-හෙන්දා මුල් කර ගනිමින් වනාන්තරය ට තම ජිවීතය කැප කල මනුෂ්‍යයෙක්, නිසඟයෙන් ඉතා සංවේදී මුළු ස්වභාව ධර්මයට ම ආදරය කරන මිනිසෙකු බැව් කියා පෑම
-විවෘත ආර්ථිකය අප රට ට පැමිණීම ඔස්සේ අප රට විසූ ජනතාව ට අත් ව තිබූ අසරණ තත්ත්වය මුල් කාලීනව මදක් පහව ගිය ද, ක්‍රමයෙන් නමුත් වේගයෙන් ගම විපරීතවීම , නගරය ගමට ඒම හා ඉතා පැහැදිලි ලෙස ගැමියන්ගේ සිතුම් පැතුම් වල වෙනෙසක් ඇති වීම.එහෙත් මෙය නොනැවත්විය හැකි සිද්ධිමාලාවක් බව ඒත්තු ගන්වමින්, උපේක්ෂාවෙන් එදෙස බැලීම
- මිනිසෙකු විනාශ කල හැකි මුත් පැරදවිය නොහැකි බැව් අප රට දුෂ්කර පෙදෙසක ජීවත් වන මිනිසුන්ගේ ජීවන හටන ඔස්සේ ඔප්පු සිද්ධ කිරීම.
- වීරසිංහ ඔස්සේ මෙලොව සමලිංගිකත්වය යම් ප්‍රතිශතයක් අතර පවතින තත්ත්වයක් බවත්, ස්වයං වාරණයක් ඔස්සේ තමන් ලක්වූ අපයෝජන ක්‍රියාවළිය, තම ආශා මැඩ පවත්වා ගැනීම ට තරම් සංවරයක් මඟින් වර්තමාන පරපුර නතු නොකර ගැනීම ( ඒ අනුව මෙහි කතුවරයා, සමලිංගිකත්වයේ එක් පැති කඩක් පමණක් ගැන අවදානය යොමු කරන්නා සේ ය ).
ඉතින් නවකථාව මේ සිව් කාරණාවන්ගේ අන්යෝන්‍ය සබඳතාවන් පමණකින් නොව, ඒ ඒ කාරණාවට කතුවරයා දෙන බර අනුව සම්ප්‍රයුක්ත බලය කුමන දිශාව ඔස්සේ ද යන්න මත නවකථාවේ සමස්ථ රස, පැහැය හා පාඨක මනසේ ජනිත වන භාවය ද තීරණය වේ. ඉහත කී තෙවෙනි හා සිව්වැනි කාරණා සාහිත්‍ය රසය ජනනය කිරීමට අමතරව, සමාජයට පණිවුඩයක් ලබාදීම උදෙසාත් භාවිත කොට ඇති බැව් පැහැදිලිය.
ඉතින් මේ තෙවෙනි හා සිව්වැනි කාරණා ඔස්සේ මදක් විහිදීමට කැමැත්තෙමි. ඉතා පැහැදිලිව නවකථාවේ විශාල බලය යෙදෙන්නේ "මිනිසා විනාශ කල ද, පරාද කල නොහැක" යන්න ඒත්තු ගැන්වීමටය. අප රට මෑත කාලයේ ඇති වූ දෙවෙනි කැරැල්ල හේතුවෙන් සිසිලිනාගේ පවුලට දැරිය නොහැකි මරුපහරක් වැදී බබයියා හා හෙන්දා පරාජය භාරගැනීමට සුදානම් වැ සිටිද්දි සිසිලිනා, ගෝර්කිගේ "අම්මා" අපට මතක් කරමින්, තමන් පරාජය භාර ගැනීමට සුදානම් නැති බවත්, ජීවිත සටන ඉදිරියට ත් ගෙන යා යුතු බවත් පාඨකයාට ඒත්තු ගැන්වීමෙන් කෘතිය හමාර කරයි. දුක ම උරුම කල උපන් එහෙත් පරාජය තෝරා නොගන්නා සිසිලිනාත්, සාපෙක්ෂ වශයෙන් වඩා සැපවත් ජීවිතයක් උරුම වැ සිටි නමුත් තම ජීවිතයේ සියල්ල නැති කරගනිමින් පැරදෙන බණ්ඩාර මැණිකේත් අතර සැසදීමකට නිසගයෙන් පාඨකයා යොමු වෙයි.
මේ කෘතිය කියවාගෙන යන විට මට තව කෘති රාශියක් මතක් වුනි. හෙමිංවේ ගේ මහල්ලා සහ මුහුද, ගොර්කිගේ අම්මා, නවගත්තේගමගේ දඩයක්කාරයාගේ කථාව, පමණක් නොව මෑතක ප්‍රකාශ වූ කෘතියක් වූ කරුණාධීර අල්විස්ගේ "කිඳුරා ගොසින් වැටුණයි පුර මඩුල්ලේ" යන කෘතිය ද මතක් විය. ඒ අනුව අප කතුවරයා බොහෝ මාතෘකා ප්‍රථම වරට කථා නොකරන මුත්, එසේ කථාකරන අවස්ථාවක් ද ඇතැයි, මගේ සීමිත කියවීම් අත්දැකීම මට කියා පායි. ඒ වීරසිංහ මහතා තම රකුසන් දමණය කරගැනීම හා සමලිංගිකත්වය ද අප සමාජයේම කොටසක් වන වඩා නූතන, වඩා ලිබරල්, වඩා විවෘත මනසකින් ලිංගිකත්වය දෙස බැලීමට පාඨකයා යොමු කිරීම ය.
මේ මා හෙට්ටිගේ මහතාගේ කියවූ සිව්වෙනි නවකථාවයි - අද ට ත් කළුවරයි පුරහඳ එතුමා ගේ අග්‍ර කෘතිය ලෙස මා සලකතත්, පිළිවෙලින් කළුවරයි පුරහඳ, තරු දූවිලි, ස්මරණ හා බැඳමාරිය ඔස්සේ, පාඨකයා ට විශ්වාසය තැබි හැකි ලේඛකයෙකු බවට අනුරසිරි හෙට්ටිගේ මහතා අද වන විට පත් ව තිබේ. එය මා දකිනුයේ එතුමා පසුගිය වසර කිහිපය තුල ජයග්‍රහණයක් ලෙසට ය.
No comments:
Post a Comment