අශෝක හඳගම ගේ, "අම්මා සහ සඳ එළිය" කෙටිකතා සංග්‍රහය කියවීමි. කෙටි කතා හතෙන් හයක් 1987-1997 දක්වා කාලයේ ද, "ෂැන්ග්‍රි-ලා වේ දුටු සිහිනය" 2012 දී ත් ලිය වී ඇත.අළුත් මුද්‍රණයක් ලෙස 2017 එළිදැක ඇතත් මෙහි මීට කලින් මුද්‍රණයක් තිබී ඇත.
මේ කෙටි කතා හතම, ඒ ඒ කාලයේ දේශපාලන සිදුවීම් මත අප කලාකරුවාගේ සිතෙහි හටගත් සිතුවිලි, ගැටළු, දේශපාලන අභියෝග ප්‍රකාශ කල මාධ්‍ය කෙටිකතාව බවට මෙහි පෙරළි ඇත. පළමු මුද්‍රණයට පෙරවදනක් ලියන හඳගමයන් මෙසේ පවසයි: "...මේ රටේ ඒ ඒ කාලවල සිදු වූ ඇඟට දැනෙන කිසියම් දේශපාලනික සිද්ධියකට මා තුළ වූ ප්‍රතිචාරයන්, ක්ෂණික දේශපාලනික ප්‍රකාශන ලෙස එළිදැක්වූ ඒවා වීම."
මේවා හි වරෙක දේශපාලනික ලක්ෂණ කෙටිකතාමය ස්වරූපය අභිබවා යයි; වරෙක තම සිත ට වද දෙන පෞද්ගලික හැඟීමක් සමඟ පොර බැඳීමක් කෙටිකතාමය ස්වරූපයකින් අප ඉදිරියේ තිබේ.
ඒ අනුව පාර්වතී ට දොර නාරින්නැයි කියන්නේ අසල්වැසි ඉන්දියාවෙන් පැමිණිය ද, තමන් ගේ බස කතා කල ද එම සොල්දාදුවා ලාංකේය සොල්දාදුවා තරම් වත් අනුකම්පාවක් නැති හෙයිනි (1987)
නැතිනම් භීෂණය හෝ සිවිල් යුද්ධයෙන් තම දරුවා බේරා ගත්ත ද අම්මා ඊට බිලිවීම පුතු ට වැලැක්වීමට නොහැකි වී ඇත.
ආබාධිත සොල්දාදුවා යුද්ධය අවසන් වනවාට බිය ඔහු තාවකාලිකව ගත කරන වීරයෙකු ගේ භූමිකාව ඉන් අහවර වන නිසා ද ?
සෝවියට් දේශයේ බිඳ වැටීම සහ ලෙනින්ගේ සිරුර ගොඩගෙන තම මව අබියස භූමිදානය, අප කලාකරුවාට මහත් සංවේගයක් ගෙනදෙන්නේ, කතුවරයා ම කියනා පරිද්දෙන් වැල් ඉපනැල්ලට වඩා ස්ටේප්ස් කඳුවැටිය ට ඔහු වඩා ලෙන්ගතු නිසා ය.
තාත්තෙකුව තම දුව ගේ ලෝකය ඔහු ට අවශ්‍ය ලෙස ආත්මාර්ථකාමීව සීමාවන් ගොඩ නැගීමක් ගැන කතුවරයා දොඩමළු වන්නේ ආදරය යන්න අයිතිකරගැනීමක් ලෙස හේ අවුරුදු විසිනවයක පියෙක් ලෙස දුටු නිසා ද?
ප්‍රේමය සහ වෛරය අතර ඇත්තේ කෙතෙරම් කෙටි දුරක් ද ? සැම දා බැට
දෙන බීමත් ස්වාමියා ට තම ආදරණීය බිරියගෙන් මන්නා පහරක් වැදිය නොහැකි ද ? ඉන් ඔවුනොවුන්ගේ ආදරය ව්‍යාජයක් වේ ද?
සාමය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම කලාකරුවෙකුගේ වගකීමක් ද ? එහෙත් ඔහු ට යුද්ධය හෝ සාමය හෝ ගැන මෙලො කියවීමක් නැතිනම් ?
පෝට්සිටි, ෂැන්-ග්‍රි ලා ආදි හෝටල් මත අප රට වැසියන් සිහින ඉදි කරන්නේ අප ට අන් පිළිසරණක් නැති තරම් රටක් ලෙස අප ජනතාව අසරණ නිසා නොවේ ද?
ඉතින් මේ කතුවරයා ට සිතේ ඇදුනා යැයි මට සිතුණු ප්‍රශ්ණ ය; ඔහු මේ හැම එකක් ගැනම කෙටි කතා ආරේ කතාවක් ගොතා ඇත. ඉන් සමහරක් සාර්ථකය. සමහරක් පුද්ගලික පාපොච්ඡාරණයන් ලෙස පාඨකයා ට පෙනී යා හැකිය.
මෙහි කෙටි කතා හත ඉහළ ම ගණයේ ඒවා නොවෙතත්, අප රටේ ප්‍රධාන පෙළේ චිත්‍රපට නිෂ්පාදනය කරන්නෙකු, කලා කරුවෙකු ඔහු ගේ හදවත හා කල සංවාද හතක් දැකිය හැක. එතරම් ශ්‍රමයක් නොයොදා පැය කිහිපයකින් කියවා නිම කල හැකි පොතකි.
හඳගම ගේ සිතුවිලි දුවනුයේ කෙසේ ද යන්න තරමක් හෝ අවබෝධයට රුකුල් දෙන කෘතියකි. හුදෙක් කෙටි කතා රස විඳීම ඔබ අභිමතාර්ථය නම්, අන් පොතක් කියවන්න.
No comments:
Post a Comment