"මේ රහස් කවුළුවෙන් එබෙන්න" - අප රට ඇවන්ට්-ගාර්ඩ් නිමේෂය හා ලිබරල් වපසරියක් ඇති වී වසර විස්සක පසු විපරම

"අප බොහෝ දෙනෙක් සමාජගත වන්නේ දකුණේ සමාජය තුල සාපේක්ෂ ලිබරල් නිදහසක් සහිත චන්ද්‍රිකා පාලන සමයේදී ය. එක් අතකින් ඒ නිදහසත් අනෙක් අතින් තවමත් ලේ සුවඳ මැකී නොගිය චප්ප කරන ලද විප්ලවීය නැගිටීමක බිහිසුනු මතකයත් විසින් අලුත් අවකාශයක් බිහි කර තිබිණි... මේ සියල්ල දෙස ආපසු හැරී බලන විට පෙනෙන්නේ මෙය ලාංකීය සංස්කෘතික ඉතිහාසයේ ඇවන්ට්ගාර්ඩ් නිමේෂයක් බවයි." ( පසුපසට ගෙනගිය පෙරවදන - පිටුව 267 )

මෙම කෘතිය ට සම්බන්ධ වටපිටාව ගැන සාකච්ඡාවට මෙතනින් අවතීර්ණ වීමට සිතුවෙමි. 1994න් පසු යුගය කලා කරුවනට සැබවින්ම ඇවන්ට්ගාඩ් මොහොතක් වන්නට ඇත. ජීවිතයේට ම කිසිදු කලා නිර්මාණ කටයුත්තකට අතගසා නැති මා වැනි අය, නව යොවුන් දිවියේ වඩා තේරුම් (සාපේක්ෂ වශයෙන් ) ඇති යුගයට පා තැබුවේ මේ යුගයේ දී ය ( ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමාගේ ඝාතනය ආරංචි වන විට මා ශුද්ධ ගණිතය ටියුෂන් පංතියක ය ). එහෙත් මේ කියනා "සාපේක්ෂ ලිබරල් නිදහසකින්" අපි යම් පෝෂණයක් ලැබූ බව නම් සැබවි. මේ කියනා යුගය අනිවාර්යයෙන්ම චන්ද්‍රිකාගේ අවතීර්ණයෙන් ඇති වූ යුගය බවත්, බොහෝ විට ලේඛකයා අප හා සම වයස් කාණ්ඩයට අයත් වන්නෙකු වෙන්නට ඉඩ ඇති බවත් තහවුරු වන කොටසක් නවකථාවේ තිබී හමු විය (එය ලේඛකයා ද සිතා මත කල හෙළිදරව්වක් යැයි නොසිතමි ).

"අසී පුටුවේ වාඩි වී විවර වූ ලියුම් කවරයට අත දැමුවේ ය. ෆ්‍රෑන්ක් සැප්පා ගේ ගීතය අවසන් වී ඊගල්ස් සංගීත කණ්ඩායමේ නිව්යෝක් මිනිට් ගීතය ආරම්භ වී ඇත.
In a New York minute
Everything can change 

In a New York minute" (219 පිටුව )

මේ කියනා "New York minute " ගීතය අප රට බටහිර සංගීතයට ලැදි බොහෝ අයට "Eagles" කණ්ඩායමේ ගීතයක් වන්නේ, ඒ අය මේ ගීතය පළමුව ශ්‍රවණය කරනුයේ එම කණ්ඩායම  විසිරී ගොස් දීර්ඝ කාලයකින් අනතුරුව, නැවත එක්කාසු වී නිකුත් කල "Hell Freezes Over" ගීත ඇල්බමයේ මෙම ගීතය ඇතුලත් වීම නිසා ය. ඒ ඇල්බමය මුල් වරට එළිදැක්වෙන්නේ 1994 දී ය. 1995-96 පමණ වන විට පෞද්ගලික රෙදෙව් නාළිකා ඔස්සේ, පෙර ශ්‍රවණයට කරන්න නොලැබුණු ආරේ සංගීත එකතුවක් අසන්නට අපට හැකි  විණි. එකල මා ගෙදර සිටි සෑම මොහොතකම පාහේ TNL නාළිකාව ශ්‍රවණය කලේය. සමහර අවස්ථාවන් වල සම්පූර්ණ ගීත ඇල්බම ශ්‍රවණය කිරීමේ අවස්ථාවන් ද මේ වන විට අපට උදා වී තිබිණි.  එහෙත් ඇත්තෙන්ම "New York minute "  ගීතය මුල් වරට එලි දැක්වූනේ Don Henley ගේ ඒක පුද්ගල ගීත ඇල්බමයක් ( End of Innocence ) හරහා 1989 දී ‍ය (මා ද මෙය දැන ගත්තේ පසුව, අන්තර්ජාල භාවිතාව සාමාන්‍ය දෙයක් වූ කාලයක දී ය. ) එහෙත් 1989 දී අපි බොහෝ දෙනෙකු Don Henley ගැන දන්නේ නැත. එක් අතකින් අප නව යොවුන් වියට පා තැබුවා පමණකි; අනෙක් අතින් Don Henleyට වඩා, රන්ජන් විජේරත්න ලා, රෝහන විජේවීර ලා ගේ නම් අපිට ඒ කාලයේ පුරුදුය. ඉතින් අපිට උනන්දුවක් ඇති වී කරුණු සෙවීමක් කලහොත් විනා New York minute "Don Henley" ගේ ගීයක් නොව, ඔහු ඇතුලත් ව තිබූ කණ්ඩායම වූ Eagles ලා ගේ ගීයකි. මා මේ ටික කියා පෑවේ, මේ ගීය අනුසාරයෙන් අප පසු කල සංක්‍රාන්ති සමයක් විදහා දැක්වෙන නිසා ය. චන්ද්‍රිකා යනු භෞතික සංවර්ධනය අතින් අප රටට අවම වැඩ ප්‍රමාණයක් ඉටු කලා වූ ද, තම නොහැකියාව රටට වසංගතයක් ලෙස ව්‍යසනයට බඳුන් කලා වූ නායිකාවකි. ඇගේ වර්තමාන බළල් අත් ක්‍රියාවලිය ඊටත් වඩා අප්‍රසන්නය; වෛරයක ප්‍රතිමූර්තියකි. එහෙත් ඉන්ගිලිසියෙන් "Give the Devil His Due" කියා කියමනක් ඇත. ඉතින් අප  රටට අවශ්‍ය ලිබරල් අංග ඇගේ උවමනාවෙන්, හෝ ඈ ඇති කල සාපෙක්ෂ නිදහස් අවකාශය ඔස්සේ අප රට සංස්කෘතියට එක්කාසු වූයේ ඇගේ කාලයේ ය. මෙවන් පසු විපරමක් වසර විස්සකින් විතර පසුව සිදුකිරීම පහසු ය. කිමද ඒ ඒ යුගයේ ව්‍යාකූලත්වය රැගත් මානසිකත්වයෙන් මිදී ඒ දෙස බැලීම කල හැකි බැවිනි. ඉතින් මේ කෘතිය ට අවශ්‍ය සංස්කෘතික අඩිතාලම වැටෙන්නේ මේ අප කථා කරනා යුගයේ දී ය. අප ද ජීවත් වූ, අප ට ද මතක, අප ද අත් විඳි මෑත යුගයක දී ය. ඒ හරහා කුමක් හෝ ඥාතීත්වයක් වැනි හැඟීමක් අප තුල ජනිත වේ.  ( වෙනත් දිශාවකින් සලකා බලද්දි, මේ කියනා චන්ද්‍රිකා යුගය, හා රනිල් ගේ අවුරුදු දෙකක් තම වාසියට භාවිත නොකල පිරබාහරන් කෙතෙරම් මුග්ධයෙක් ද ? එහෙත් ඔහු ට පසු විපරමක් කිරීමට  අපි ඉඩ නොතිබ්බෙමු - කිම ද එවැන්නක් කිරීමට ඔහු ට හැකියාවක් ද කවදා හෝ නොතිබූ බැවිනි ).

කෘතියට පිවිසෙමි: මේ මුළු කෘතිය ම ලියැවෙන්නේ වීඩියෝ කැමරාවක් භාවිතාවෙන්, ඊට ඒ ඒ අවස්ථාවේ නාභිගත වන දසුන විකාශනය ඔස්සේ නවකථාව නිර්මාණය වන අයුරක්, පාඨක සිතේ ජනිත වන ආකාරයකිනි.. මෙය අපූරු නැවුම් ගතියක් ඇති නවකථා ආඛ්‍යායන විලාශයකි (මෙය අප නොදැන අන් තැනෙක භාවිත වී තිබෙන්නට පුළුවන. තිස්ස අබේසේකරයන් තම පිටගම්කාරයෝ ආඛ්‍යාණය උදෙසා මෙහි ප්‍රකෘති විලාශයක් භාවිත කොට ඇත ). ඉකෘතියේ තැනින් තැන, එහෙත් සමස්ථයක් ලෙස කෘතියෙන් අර්ධයක ම පාහේ මේ කල්පිත කැමරාව හඳගම  ගේ අධ්‍යක්ෂණයක් උදෙසා කැමරා කරුවා තම කැමරාව භාවිත කෙරෙන අයුරකි පාඨක මට සිහිකරවන්නේ .  ඉන් කියවෙන්නේ කතුවරයා ලත් ආභාෂය ගැනය. එහෙත් ලේඛක තෙමේ හඳයා පන්නා දැමීමට සුදුසු අවස්ථා ද තේරුම් ගැනීමට  තරම් පරිණත ය. කෞශල්‍ය කුමාරසිංහ යම් රසකාරකයක් අඩංගු කළ යුතු මාත්‍රව පිළිබඳ මනා වැටහීමක් ඇති ලේඛකයෙකු බව තම පළමු ස්ව-තන්ත්‍ර කෘතිය හරහා ම පෙන්වා ඇත.

අසීලාගේ - උවනීලාගේ - තිවංකලාගේ - කේෂූලාගේ සිව්-කොන් ප්‍රේමය එක් අන්තයකි. කමල්ලා ගේ - පද්මිලා ගේ - ටානියාලා ගේ ජීවිතය මෙම කුඩා අගනගරයේම අනෙක් අන්තයකි, එය හුදෙක්ම ජීවිත අරගලයකි. අපි සාමාන්‍ය වහරෙන් කියන්නේ, ( එය සාධාරණ විවේචනයක් හෝ පවතින නූතන සමාජ වටපිටාව පිළිබඳ නිවැරදි අවබෝධයකින් කියවූවක් හෝ නොවුවන ද ), ඉහළ කොට්ඨාශයට "කාලා තෙලේ ය". අනෙක් කොට්ඨාශය තෙල මෝදු වීම කෙසේ වෙතත් ජීවත් වීම උදෙසා සඳහා තම මුළු දිවිය ම කැප කරති. ටානියා තම ජීවිත අපායෙන් ගොඩ ඒමට මගක් පෑදෙන බව වටහා ගත් අවස්ථවේ දී, ඇගේ හැසිරීම මෙම ජීවන අරගලයේ සැබෑ තතු මතු කරලයි.

"මට ඒක අහපුවාම නිකම්ම ඇඬෙන්න ගත්ත. අම්මප අක්කේ මං දන්නෑ දුකට ද සතුටට ද කියලා." (249 පිටුව )

අප අගනුවර වෙසෙන්නන්ගේ ජීවන මට්ටම් අතර පරතරයත්, වත්මනෙහි අප රට පමණක් නොව නූතන මිනිසා තම මූලික,ප්‍රධාන සබඳතා පිළිබඳ සිතනා අයුරු ත්, ඇවන්ට්ගාඩ් මූලයකින් ව්‍යාප්ත වන සිතුවිලි පරම්පාරවක් විකාශනය ට සාර්ථක නිදර්ශනයක් ඉදිරිපත් කරමින් සාර්ථක නිර්මාණය ක් කරන  සිදු කරන අයුරු, ආදි වශයෙන් විවිධ කෝණ වලින් මෙම කෘතිය ඔස්සේ පාඨක අප සිතන්නට යොමු කරයි. 
 "ප්‍රීමා කොත්තු මී ෆන් තමා" කිව්වලු (  68 පිටුව )... මෙහි ෆන් එකේ උත්ප්‍රාසය ද, සත්‍ය ද, ගැටුම ද, අසරණබාවය ද, අපි සැම ජීවත් වූ  මෑත කාලය තුල මතකයන් හාරා අවුස්සමින්  පාඨකයා ට සිතීමට යමක් ඉතුරු කරන සාර්ථක කෘතියකි.