නිමිති - මංජුල වෙඩිවර්ධන

 "මේ ඇතැම් කවි
  මග සොයා ගන්නට,

 ඔව් ඇතැම් කවි
 අතරමං වෙන්නට"

    මේ නිමිති නම්, කෙටි කවි, ක්ෂුද්‍ර කවි, සාරසංක්ෂිප්ත කවි, හයිකු පන්නයේ කවි  120 කින් සපිරි සංග්‍රහයකි. ඉන් කවි 15ක් පමණ මාගේ සිත් දිනා ගත්තේය - කවි වල කෙටි බව නිසා ම ( හෙවත් මුළු කවිය ම මෙහි මුදාලන්නට වන නිසා)  ඒ මැයන්ගෙන් තොර කවි වල අංක කිහිපයක් පමණක් පළ කරමි -  2, 8, 12, 13, 17, 18, 20, 34, 41, 51, 52, 54, 69, 78, 81, 111, 116 ).

මේ එකම කවිය අද සරලව කියවා ගත හැකියැයි සිතුන ද, හෙට එහි අද නුදුටු ගැඹුරක් දැකීමේ ඉඩක් ඇති බව සිතේ. විටෙක ඒවා කවි (වඩා පරිපූර්ණ කවි)  වලට නිමිතිය. තවත් ඒවා මනසෙහි මැවෙන වඩා පරිපූර්ණ කවි වලට නිමිතිය. නිදසුනක් ලෙස 116 වන කවියේ කටරොල් මල ගැන කවිය ගනිමි. කටරොල් මලේ හැඩය (එහි උද්භිත නාමය බලන්න), එහි අවකාශයේ සැනසීම ගැන අඟවයි. එය මෙහි ඉතා සාර්ථක කවියකැයි හඟිමි.

ඉතින් මේ කවි ගැන බොහෝ දේ කීමට නොහැක. කිමද මේ අවස්ථාව වන විට, අර පෙර සඳහන් කල අංක වලින් බාහිර ඒවා වල සමහරක මතුපිට අර්ථ රසය සරලය, නැතිනම් සුලභය; සමහරක් වා කවි ම ද නොවේ යැයි හැඟේ. ලක්ෂාන්තගේ "හිතග්ගිස්සේ නැකත් මොට්ටු" කියෙව්වාට පසු, කියවූ කිය වූ කෙටි කවි පොත මෙය විය යුතුය ( එය මා බොහෝ රස වින්දෙමි - දෙතුන් වතාවක් කියවීමි). නන්දන/රණවීර දෙපළ ගේ කෙටි කවි පොතක් මා සතු වුවද තවම එය බැලිමට අවස්ථාවක් නොවීය.

මංජුල ඔහුගේ වඩා දීර්ඝ කවි වල වදන සමඟ කෙළිදෙලන් පදබැඳ ඇත්තේ, විටෙක ශබ්ද රසයම මුලට ගෙන යැයි වරෙක පාඨකයාට සිතෙන්නට අවකාශ ඇත. අනෙක් ඔහු ගේ සුලභ ලක්ෂණය තනිකම, විප්‍රවාසි කම, ශීතල, අළු පැහැය, ශිශිරය හා අතරමං වන කවි පබැඳුමයි. මෙම දෙවෙනි ආකාර කවි මෙහි දුලභ නොවුනත්, කවි ආකාර නිසාම පළමුවැන්න තරමක් දුලභය.

හැකිනම් පිටපතක් ලඟ තබාගෙන, සුදුසු අවස්තාවන් හි අහඹු ලෙස පෙරලා කියවා ගත හැකි සහ, ලකුණු කොට නැවත නැවතත් කවි සිතුවිලි වලට යා හැකි ආකාරයේ කවි එකතුවකි.

ශ්‍රේණිය: ***
ප්‍රකාශනය: විදර්ශන (2020)